De klimweek mooi afgesloten
Vandaag hadden we op de afsluitende dag van de Klimweek contact met Liesbeth, de enige vrouw in het mannengeweld.
Je krijgt wat je verdient
De laatste dag van onze ndtvk trip! Even lekker uit-/bijslapen was er niet bij want er stond wederom een flinke inspanning op het programma, namelijk onze derde en laatste 4000-er… welke dat precies ging worden zouden we ter plekke bekijken en van het weer en de sneeuw laten afhangen.. Ca 5.15u vertrokken we volledig bepakt vanuit Saas Amagell naar Zermatt. De auto’s parkeerden we in de garage waarna we met de trein en meerdere gondels op ca 3800m uitkwamen. Daar aangekomen was de zomer ver te zoeken: dichte mist, sneeuw, een frisse wind en een (gevoels)temperatuur van ver onder nul.. We hadden ons verheugd op een kop koffie maar die bleek niet beschikbaar want het restaurant was nog gesloten, evenals het toilet… We besloten even te wachten en ondertussen onszelf warm te houden: de gidsen hadden er alle vertrouwen in dat de zon zich nog wel zou laten zien.. En verrek, een klein half uurtje later werd het zowaar lichter en begon er een waterig zonnetje te schijnen…
Je krijgt wat je verdient! Dat deed ons besluiten de Breithorn te beklimmen. Ondanks dat de Breithorn een relatief toegankelijke 4000-er is maakte het ploeteren door een dikke laag verse sneeuw de beklimming tot een ware fysieke en mentale uitdaging… Ook voor de gidsen was er een extra dimensie omdat de sneeuw de gletsjerspleten had bedekt.. Maar onze gids Reto was niet voor een gletsjerspleet te vangen en maakte het maagdelijke spoor omhoog. In drie touwgroepjes met gids zijn we op eigen tempo veilig naar de top geloodst, waar we met z’n allen euforische momenten hebben beleefd. De zon was inmiddels volledig doorgebroken waardoor we werden getrakteerd op schitterende panorama’s.
Op de afdaling hebben we het nog wat spannender gemaakt door op de smalle besneeuwde graad met een been weg te glijden en een kleine lawine te veroorzaken.. Het deed niemand kwaad en liep goed af. Zo nu en dan verdween er wel even een been naar de diepte in een gletsjerspleet maar we hebben geen groepsleden hoeven achterlaten… Na voltooing van deze mooie tocht met een winters tintje zijn we afgedaald naar Zermatt waar we ons wederom tegoed hebben gedaan aan de Zwitserse kuche. Vervolgens reden we met de auto’s door naar “Thuus in Lenk” Erik’s Zwitserse homebase. Daar aangekomen hebben we genoten van een warme douche en pizza. Een heerlijke afsluiting van een fantastische ndTOPvk week!
