Bergmarmot, dam bouwen en zelf koken
Het is weer zover, het volgende contact met het Juniorenteam is zojuist geweest. Wederom mooie verhalen en prachtige avonturen. We spraken we met ambassadeur Emond Öfner en gids Eric van Bree en met deelnemers Jelt Verrijth en Stijn Holtackers.
De groep zit momenten in een zelfverzorgingshut en dat is een bijzondere belevenis. Stijn omschreef de hut voor ons: “de hut is als volgt ingericht; achterin zit een hok met brandhout, daarvoor staan de bedden drie hoog en daarvoor staat een tafeltje met de keuken. De keuken is wel bijzonder, die moesten we namelijk echt met hout verwarmen. We hadden met Edmond en Eric afgesproken dat wij vanavond voor het eten zouden zorgen, dus we hebben eerst de groep onderverdeeld in drie teams, 1 ploeg die kookte, 1 deed de afwas en 1 ploeg dekte de tafel en moest afruimen. Toen het fornuis goed warm was hebben we een pan met water opgezet en toen macaroni met pastaaus en knak gemaakt.”
Eric vult aan; “we hadden met onder meer het zusje van Daan Volleberg en de ouders van Joep en Tijs (Pepijn en Chantal) afgesproken dat zij eerder op de dag de hut zouden bevoorraden. Nog veel dank daarvoor.”
Jelt vertelde over de dag, Rie vanochtend om half 8 begon. “Toen we opstonden hebben we eerst ontbeten, en toen nog even niks kunnen doen. Daarna hebben we allemaal onze spullen gepakt En in de oude berghut was de zolder omgebouwd tot een soort klimhalletje. Na 20 minuten zijn we vertrokken en zijn we afgedaald naar twee kleine meertjes. Daar hebben we met het schriftje van Edmond de ringvinger besproken. We spraken over wie je trouw wilt blijven en wie je lief hebt. We maakten een lijstje met de mensen die je lief hebt en spraken over waar je je zorgen om maakt.”
Edmond vulde hierop aan; “deze opdracht werd erg serieus genomen door de groep, dat was echt mooi om te zien. Daarmee concludeerden Eric en ik dat de groep echt gegroeid is de afgelopen dagen.”
Stijn sprak vervolgens over het vervolg van de wandeling; “na de opdracht daalden we verder af. Één iemand raakte nog zijn pikkel kwijt, die gebruikt werd als hulpmiddel tijdens het dalen. Vervolgens zijn we over de sneeuw afgedaald, waarbij we weer wat glijstukken hadden net zoals de dagen eerder deze week. Wat ook echt gaaf was, was dat we onderweg een bergmarmot hebben gezien. De groep reageerde echt enthousiast en toen de marmot onder een steen kroop, hebben we een camera eronder gezet en supermooie beelden gemaakt.”
Eric vond het mooi hoe enthousiast de groep was; “je zag meteen een mooie ‘Jongens-energie’, enthousiasme om echt mooie beelden te maken en de marmot goed te kunnen zien.”
Stijn vervolgt; “Toen zijn we eerst nog even geklommen over de Tierbergsattel (2800m), om vervolgens af te dalen. Daar hebben we ergens nog een dam gebouwd. Even later kwamen we redelijk snel bij een supergrote waterval. Daar zijn we gaan zitten en hebben we met het boekje van Edmond de pink besproken. Dit ging over de minder mooie eigenschappen van jezelf, de eigenschappen waarin je je heel klein in voelt. Ook dit werd weer mooi door de groep zelf besproken.”
Jelt vult hier nog op aan: “Toen hebben we met Edmond nog hele mooie portretfotos van onszelf gemaakt en zijn we via twee bruggetjes doorgelopen naar de hut. Daar hebben de meeste jongens nog ijsgezwommen in water van 4 graden. Dat was gaaf maar echt super koud, dus we hebben maar kort even gezwommen om onderkoeling te voorkomen.”
Stijn rond af; “we proberen nu hier in het meertje bij de hut vissen te vangen om vanavond nog te eten. Iedereen is nog lekker actief bezig, we hebben zelf speren en hengels gemaakt. Heel leuk en we vermaken ons super goed!”
Eric vertelde nog kort en krachtig over morgen, de laatste klimdag. “Morgenvroeg gaan we de hut opruimen om de hut netjes achter te laten. Dan dalen we zo’n 1,5-2u af naar het dal waar de auto staat, en dan gaan we terug naar Chalet Thuus!”
